در خاکهائی که به شدت در معرض شستشو قرار دارند کمبود گوگرد مشاهده می شود که در این صورت باید
کود گوگرد را به خاک اضافه کرد. مقدار گوگرد کودها را بصورت درصد عنصر گوگرد (s) ذکر می کنند با توجه به ph خاک
کود گوگرد دار را انتخاب میکنند .
در
خاکهایی که اسیدی هستند میشود از سولفات کلسیم یا جیپس بعنوان منبع گوگرد
استفاده کرد. این ترکیب شامل 22 درصد کلسیم و 18 درصد گوگرد میباشد جیپس
علاوه بر اینکه ph خاک را افزایش میدهد گوگرد و کلسیم را هم تامین میکند.
به
علت جایگزین شدن یون هیدروژن بر روی کلوئیدها توسط یون کلسیم و در معرض
شستشو قرار گرفتن یون هیدروژن ph خاک افزایش پیدا میکند و همچنین مقدار
زیادی سولفات کلسیم را بر روی سطح خاک پخش میکنند و آن را با خاک مخلوط می
سازند تاph افزایش یابد. گوگردی که در سولفات آمونیم وجود دارد 24 درصد می
باشد. اما مناسب خاکهای اسیدی نیست چون خاک را کمی اسیدی میکند. میتوان از
پودر گوگرد بعنوان
کود گوگرد استفاده کرد. در اثر فعالیت باکتریهای اکسید کننده عنصر گوگرد بصورت اسید سولفوریک و سرانجام سولفاتها در می آید.
سرعت بیشتر اکسیده شدن
کود گوگرد
به توزیع یکنواخت آن در خاک و همچنین ریزتر بودن ذرات عنصر گوگرد بستگی
دارد. اکسیداسیون عنصر گوگرد باعث میشود خاک اسیدی شود که به همین دلیل از
آن در اصلاح خاکهای قلیائی استفاده می شود. گوگرد در حرارت و رطوبت مناسب
حدود 3 تا 4 هفته طول می کشدتا اکسیده شود. بعضی از انواع
کود گوگرد را (مانند پلی سولفیدها و so2) در آب آبیاری حل و به خاک اضافه می کنند.
سولفات
پتاسیم در خاک واکنش خنثی دارد و pH خاک را تغییر نمی دهد. حدود 12 درصد
گوگرد را سوپر فسفات معمولی دارا میباشد که و می تواند نقش مهمی در تامین
گوگرد مورد نیاز گیاه داشته باشد. هوموس قسمت اعظم ازت گیاه را که مورد
نیازش است را تامین می کند، گوگرد در هوموس کمبودش 8 به 1 میباشد این در
حالی است که نسبت ازت به گوگرد در گیاهان از 14 تا 17 به 1 است و به همین
دیلیل نسبت ازت به گوگرد در خاک مشاهده نمی شود.
میزان محلول بودن
کود گوگردی به ترکیب آن بستگی دارد. سولفات آمونیم و سولفات پتاسیم از کودهای محلول محسوب
می شوند.می توان قبل و یا بعد از کاشت محصول
کود گوگرد را (به استثناء پودر گوگرد) به خاک اضافه کرد.